Oğlundan duyduğu baba sözüyle gözyaşlarına boğuldu

Oğlundan duyduğu ‘baba’ sözüyle gözyaşlarına boğuldu

Bak bir “baba” sözü beni nasıl ağlattı

Bu sözleri duymak için 2 bin 353 kilometre yol kat ettiler.

KOCAELİ – Fransa’da gelişim geriliği teşhisi konulan 3 yaşındaki Berkay, ailesinin desteği ve eğitimcilerinin özverisiyle ilk sözlerini yıllar sonra söyledi. O anları anlatan baba Cengiz Georgiev gözyaşlarına hakim olamadı.

Fransa’da yaşayan Cengiz ve Zeynep Georgiev çifti, 3 yaşındaki oğulları Berkay’ın kendileriyle iletişim kuramayacağı, göz teması kuramayacağı, konuşamadığı, ikiz kardeşi Berfin ile oyun oynayamayacağı endişesiyle hastaneye gitti. 1,5 yaşındayken. Testler, otizm belirtileri olduğunu ortaya çıkardı. Aile vakit kaybetmeden Fransa’da eğitime başladı. Berkay’ı uzun süredir gözlem altında tutan aile, eğitim yetersizliği nedeniyle özel eğitim merkezi aramaya karar verdi. Anne Zeynep Georgiev, Kocaeli’nin Başiskele ilçesinde bulunan Atlantis Danışmanlık Merkezi’ni internette yaptığı araştırma sırasında keşfetti. Çocuklarına ‘anne’, ‘baba’ deme özlemi duyan çift, 2 bin 353 kilometre yol kat ederek Fransa’dan Kocaeli’ye geldi.

Atlantis’te eğitime başlayan Berkay, bu zamana kadar bir türlü bağ kuramadığı ailesine 1 hafta gibi kısa bir süre içinde “anne” ve “baba” demeye başladı. Eğitim sürecindeyken hastaneye başvuran çift, çocuklarında otizm belirtilerinin önemli ölçüde azaldığını, bunun otizm değil de uyaran eksikliği olabileceğini öğrendi. Tarifsiz bir memnuniyet yaşayan çift, çocuklarının gelişimi için bir süre Kocaeli’de kalmaya karar vererek eğitimleri uzattı. Hayvanlarla terapi ve kaliteli eğitim sayesinde doğa ile iç içe, çevresiyle iletişim kuran, konuşan, oyun oynayan ve yüzü gülen Berkay, hem ailesini hem de merkezde onunla ilgilenen eğitimcileri sevindirdi.

“Oğlum artık benimle oynamak istiyor”

Berkay’ın antrenmanlar öncesinde çevresiyle göz teması kurmakta bile sorun yaşadığını belirten baba Cengiz Georgiev, “6 Mart’ta Kocaeli’ne geldik. 1 ay kalmayı düşünüyorduk ama bu süreyi uzattık. İyi ki yetişmişiz. yaptım çünkü çocuğumda daha ilk haftadan itibaren çok güzel değişiklikler gördük.Çocuğumun göz teması yoktu, işaret etmiyordu.Artık hepsini yapabiliyor, çocuklarla oynayabiliyor.Onunla oynamaya başladı. ikiz kardeşi göz teması arttı ben Atlantis’e gelmeden önce saydıklarımın hiçbiri yoktu oyun oynamak için parka götürüyorduk ikiz kardeşi çocuklarla karışıyordu ama Berkay yalnızdı tek başına oynuyordu .Berkay çocuklarla hiç iletişim kurmadı.Atlantis’te okumaya başladıktan bir hafta sonra her şey çok değişti.Oğlum çocuklarla ve benimle iletişime geçti.Daha önce benimle hiç iletişim kurmadı, hep annesiyle iletişim kurdu.Şimdi benimle iletişim kurmaya başladı. Oğlum şimdi benimle oyun oynamak istiyor. Tarif edilemez. Deneyimlenebilir. Dünyada Atlantis gibisi yok” dedi.

“Berkay artık bambaşka bir çocuk oldu”

Anne Zeynep Georgiev, yaşadığı zorlukları anlatarak, “Oğlumda çok fazla otizm belirtisi vardı. Belirtiler başladı sonra taaa gitti. Biz de Fransa’da eğitim aldık ama buradaki kadar yoğun olmadı. Özel bir çocuk için yeterli değil.Berkay bambaşka bir çocuktu.Çocuk vardı ama yok gibiydi.Berkay oyun oynamaya ve sosyalleşmeye çok isteksizdi.Berkay bana hep bağlıydı, pek ilgi göstermiyordu. ikiz kardeşi ve babasına.Berkay artık bambaşka bir çocuk oldu.Normalleşti,dünyamıza döndü.Berkay artık yaramazlık yapıyor,kelimeler,cümleler kurmaya çalışıyor.Atlantis’e gelmeden önce şöyle diyordu: bir kaç kelime ama cümle kuramadı Berkay artık ‘Yağmur yağıyor’ diyebiliyor. ‘Kurbağa sıçradı, köpek düştü, inek düştü’ diyor. “Hoş bir duyguydu, tarif edilemez, yaşanması gerekir. İçten bir mutluluktu, anneler beni anlıyor” dedi.